Informacje

 

 

 

WYDARZENIA Z OJCEM PIO 2024/2025

 

23.11.2024 Mąkołowiec/Tychy/ spotkanie przedstawicieli grup ojca Pio g. 11.00.Zapisy u ks. Dariusza Gadomskiego 601444245

25-27.04.2025 Rekolekcje dla czcicieli ojca Pio Brenna. Prowadzi o. Robert Krawiec. Szczegóły w nowym roku.

 

 

 

 

 

 

 

KATECHEZA MAJ 2024

 

Święto Miłosierdzia Dzień poświęcony Domowi Ulgi w Cierpieniu 5 maja 2024

 

Święto Miłosierdzia zostało ustanowione, aby jeszcze ściślej zjednoczyć Grupy Modlitwy Ojca Pio z Domem Ulgi w Cierpieniu, ziemskim dziełem upragnionym przez naszego Założyciela. 5 maja (lub w innym dniu uzgodnionym z asystentem duchowym) Grupa spotyka się na wspólnej modlitwie podczas Mszy Świętej, by modlić się w intencji Domu Ulgi w Cierpieniu i Grup Modlitwy. Celebracja eucharystyczna może zakończyć się odczytaniem "Modlitwy w intencji Domu Ulgi w Cierpieniu".

 DODATKOWE WEZWANIA W MODLITWIE WIERNYCH

 - Za Grupy Modlitwy Ojca Pio, które dziś obchodzą rocznicę swojego powstania, aby za przykładem św. Ojca Pio z Pietrelciny, żyły zawsze w pełnej komunii z Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Ciebie prosimy… 

 - Za Grupy Modlitwy Ojca Pio, aby zawsze czuły się ”na zaawansowanej pozycji” w modlitwie i miłosierdziu, przy Domu Ulgi w Cierpieniu, Miasteczku Miłosierdzia zrodzonej z miłości św. Ojca Pio z Pietrelciny wobec potrzebujących.  Ciebie prosimy...

 - Za Dom Ulgi w Cierpieniu, który każdego roku ”otwiera swoje ramiona dla tysięcy chorych na ciele i duchu”, aby zawsze był znakiem trosk i miłości Boga o człowieka. Ciebie prosimy...

 NA ZAKOŃCZENIE MSZY ŚWIĘTEJ

 Modlitwa w intencji Domu Ulgi w Cierpieniu  Święty i chwalebny Boże, tak bogaty w miłość do twoich dzieci, że ofiarowałeś swojego Syna, by dać nam życie i zbawienie. Dziękujemy Ci, że Duch Święty  wylany na Kościół przez Jezusa pobudza nieustannie braci i siostry, którzy za przykładem Chrystusa, oddają siebie samych na służbę ubogim, cierpiącym i potrzebującym.  Za wstawiennictwem Ojca Pio, który nosił na swoim ciele znaki miłości Jezusa, wspomagaj  jego Dzieło, Dom Ulgi w Cierpieniu, by był wierny charyzmatowi swego założyciela, tak aby każdy mógł nieść  do łóżka chorego twoją miłość. Uczyń Dom Ulgi w Cierpieniu świątynią życia,  prowadząc serca wszystkich ku wierności i przejrzystości w ich działaniach. Wlej w Grupy Modlitwy i w czcicieli Ojca Pio  uczucia wdzięczności i miłości,  aby także dzisiaj byli  znakiem tej Opatrzności, która pragnęła tego Dzieła,  by każdemu dawać świadectwo o niezmierzonej ufności  w miłość i miłosierdzie Boże.

To modlitwa obdarza uśmiechem i błogosławieństwem Bożym Duchowość Grup Modlitwy Ojca Pio

 

Święto Miłosierdzia Dzień poświęcony Domowi Ulgi w Cierpieniu   5 maja 2024

 

5 maja 1956 roku Ojciec Pio zainaugurował działalność Domu Ulgi w Cierpieniu, szpitala, który sam zdefiniował przy tej okazji jako: ”Dzieło, które stworzyła Boża Opatrzność, posługując się ludźmi”.  W dniu tym mocno odczuwalna była obecność Grup Modlitwy, ”filarów budowli”, którym Ojciec Pio powierzył swoje dzieło, prosząc, by opiekowały się nim poprzez modlitwę i czyny miłosierdzia. Dlatego też data inauguracji Domu Ulgi w Cierpieniu została wybrana jako symboliczna data narodzin Grup Modlitwy.  W tym dniu Grupy na całym świecie obchodzą Święto Miłosierdzia. Byłoby wskazane, aby dla upamiętnienia jedności z Domem Ulgi w Cierpieniu promowały również oficjalną kwestę na rzecz Dzieła św. Ojca Pio.

 

W tym roku złożone ofiary od wszystkich Grup zostaną przeznaczone na zakup łóżeczek szpitalnych dla Odziału Pediatrii Domu Ulgi w Cierpieniu, zaznaczając w miejscu causale/cel

 darowizny  „Culle Pediatrica – Festa della Carità”

 

Niech 5 maja będzie dla wszystkich dniem, który przypomina nam o naszych fundamentach: modlitwie i miłosierdziu. Modlitwie za potrzebujących, za cierpiących i miłosierdziu względem Domu Ulgi, dzieła, które jednoczy i zwraca uwagę Grup na chorych i cierpiących na całym świecie.

ĆWICZENIE 8  Twego oblicza szukam, Panie

 

 

Z Ewangelii wg św. Mateusza (13,44-52)

 

 

«Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją».«Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Zrozumieliście to wszystko?» Odpowiedzieli Mu: «Tak».A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare».

 

Oddzielanie dobrych  od złych jest herezją, która często prześladuje wyznawców każdej religii: kiedy pragnienie własnego zbawienia jest mylone z domniemaniem posiadania w ręku zbawienia i możliwością jego dystrybucji według własnego uznania, powstają najgorsze podziały w historii. Dyktatury, reżimy ekonomiczne i same religie często przypisywały sobie prawo do podziału społeczeństwa, kierując się kryterium czystej rasy, efektywności ekonomicznej i produktywności, bezpieczeństwa wewnętrznego, ale także do ekstremalnej obrony (czasem używając przemocy) doktryny wiary i wolności religijnej. Do Boga należy oddzielanie dobrych ryb od złych i posyłanie swoich aniołów, aby odbierali ostateczną odpowiedź od tych, którzy - w imię swojej wolności - chcą powiedzieć ostateczne "nie" Bożej miłości. Tajemnica naszej wiary została nam powierzona jako ukryty skarb w przebiegu egzystencji naszej i innych ludzi; jesteśmy wezwani do poszukiwania go i inwestowania całej naszej egzystencji, aby mógł się ujawnić. Sprzedać wszystko, aby kupić pole lub perłę, to położyć nasze życie na szali; dla kogo? Dla czego? Dla tego Słowa, które Jezus przyszedł przynieść; codzienne słuchanie, poszukiwanie rezonansu Słowa w innych, potrzeba czytania Ewangelii w naszym codziennym życiu, prowadzą nas do czujnego słuchania, jak Maryja, zawsze czekająca i słuchająca Słowa, ukazującego jej oblicze Boga.

 

Z listu Ojca Pio do Raffaeliny Cerase  Pietrelcina, 14 lipca 1914, Epist. II, str. 144-145

 Ktokolwiek czyta księgę jego wyznań, nie może powstrzymać łez. Cóż za okrutna wojna, jakie zaciekłe konflikty toczył w swoim biednym sercu z powodu wielkiej odrazy, jaką odczuwał, porzucając przyjemności zmysłowe. Mówi o sobie, że był zmuszony jęczeć związany swoją wolą niemal nierozerwalnym łańcuchem, a piekielny wróg trzymał jego wolę w okowach okrutnej potrzeby. Mówi, że doświadczał agonii śmierci, wyrywając się z jego zdeprawowanych obyczajȯw. Dodaje, że gdy był bliski podjęcia decyzji, jego zaprzeszłe próżności i przyjemności odciągały go od jego dobrego celu i szemrały wokół niego w ten sposób: więc nas opuszczasz? Więc od tej chwili już nigdy nie będziemy z Tobą w wieczności? Ale podczas gdy święty był rozdarty przez tak burzliwe uczucia, usłyszał głos mówiący mu: weź i czytaj. Natychmiast usłuchał tego głosu, a czytając rozdział św. Pawła,

 Pomagajcie sobie najlepiej lekturą pobożnych książek… pastwisko dla duszy i wielki postęp na drodze doskonałości

 

 

 

twardość jego serca została zmiękczona, a jego duch został całkowicie uspokojony i odzyskał pogodę ducha. Od tego momentu, zerwawszy ze światem, diabłem i ciałem, poświęcił się całkowicie służbie Bożej i stał się tym wielkim świętym, który jest dziś czczony na ołtarzach. 

 

 

Tą, która w pełni rozważała i żyła Słowem Bożym, jest Dziewica Maryja. Zobaczmy, jak ostatni papieże przedstawiają Ją jako uczennicę Słowa. Papież Jan Paweł II pozostawił nam encyklikę o Różańcu (Rosarium Virginis Mariae), w której między innymi wymienia Ojca Pio wśród wielkich świętych odmawiających Różaniec. Papież stwierdza: "Kontemplacja Chrystusa ma w Maryi swój niedościgniony wzór. Oblicze Syna należy do Niej w szczególny sposób. Właśnie dlatego, że dała swojemu Synowi oblicze, Dziewica kontemplowała Go jak nikt inny, od Zwiastowania, a następnie przez całe swoje życie. W zależności od momentów życia Jezusa, Papież opisuje niektȯre osobliwe spojrzenia Maryi: pytające spojrzenie w epizodzie zaginięcia, przenikliwe spojrzenie w Kanie Galilejskiej, smutne spojrzenie pod krzyżem, promienne spojrzenie po zmartchwywstaniu, płonące spojrzenie w dniu Pięćdziesiątnicy. W szkole Maryi, zgodnie ze wskazaniami św. Jana Pawła II, możemy uczyć się kontemplować oblicze Jezusa nie tylko w różańcu świętym, ale zawsze, gdy słuchamy i medytujemy Jego słowo.

 

 

Odpowiedzi Maryi

 

 

Aby nasze pełne miłości spojrzenie na oblicze Chrystusa nie uczyniło nas jedynie widzami tajemnicy, spróbujmy przyjrzeć się potrójnej odpowiedzi Maryi danej w chwili Zwiastowania, jak wyjaśnił nam papież Benedykt XVI w swojej książce Jezus z Nazaretu. Przede wszystkim "Maryja zastanawia się (wchodzi w dialog z samą sobą) nad tym, co oznacza pozdrowienie Bożego posłańca. Już tutaj wyłania się charakterystyczna cecha obrazu Matki Jezusa, cecha, którą spotykamy w Ewangelii jeszcze dwukrotnie w podobnych sytuacjach: wewnętrzna konfrontacja ze Słowem (por. Łk 2, 19-51). Ona nie zatrzymuje się na pierwszym poruszeniu dotknięta bliskością Boga w obecności anioła, ale stara się zrozumieć". Taka postawa, zdaniem Papieża, czyni z Maryi kobietę odważną, zdolną do silnego wewnętrznego ducha, która w obliczu tajemnicy nie zatrzymuje się, lecz stawia na szali samą siebie, a więc to, co powinno być pierwszym obrazem Kościoła i człowieka wierzącego: dać się prowadzić zamysłom Boga. Maryja jawi się zatem jako odważna kobieta, która nawet w obliczu bezprecedensowości zachowuje panowanie nad sobą. Jednocześnie jest przedstawiona jako kobieta o głębokim  wnętrzu, która umie  połączyć serce i rozum, stara się zrozumieć kontekst, całość Bożego przesłania. W ten sposób staje się obrazem Kościoła, który rozważa Słowo Boże, stara się je zrozumieć w całości i przechowuje jako dar w swojej pamięci. Drugą odpowiedź – podążając za nauczaniem papieża Benedykta - należy odczytywać w następujący sposób: "Jakże się to stanie, skoro nie znam nikogo?". Maryja nie ma wątpliwości, w przeciwieństwie do Zachariasza, jest już w pełni dyspozycyjna, zbliża się do tajemnicy, nie chce jej zrozumieć, ale po prostu szuka oświecenia, "jak" wypełnić Boży plan. Na słowa anioła, który oznajmia Jej, że będzie matką za sprawą Ducha Świętego, Maryja odpowiada swoim "tak": "Niech mi się stanie według twego słowa". Benedykt XVI komentuje: "Ojcowie Kościoła czasami wyrażali to mówiąc, że Maryja poczęła przez swoje ucho - to znaczy: przez swoje słuchanie. Dzięki Jej posłuszeństwu Słowo weszło w Nią i stało się w Niej płodne".

 Pomagajcie sobie najlepiej lekturą pobożnych książek… pastwisko dla duszy i wielki postęp na drodze doskonałości

 

 

 

Mamy tutaj brzemienny obraz tego, czym musi być nasze słuchanie w szkole Maryi: musimy zrodzić Chrystusa poprzez słuchanie Słowa. Nasze posłuszeństwo Bogu rodzi się z serca, które codziennie słucha tego, co On chce nam powiedzieć.

 

Kobieta Błogosławieństw

 

 

Kiedy papież Franciszek ustanowił Niedzielę Słowa Bożego, przedstawił Maryję jako tę, która jest błogosławiona, ponieważ przyjęła Słowo Pana. "Błogosławieństwo Maryi poprzedza wszystkie błogosławieństwa wypowiedziane przez Jezusa dla ubogich, cierpiących, cichych, wprowadzających pokój i prześladowanych, ponieważ jest niezbędnym warunkiem każdego innego błogosławieństwa. Żaden ubogi nie jest błogosławiony dlatego, że jest ubogi; staje się nim, jeśli tak jak Maryja wierzy w wypełnienie się Słowa Bożego. Przypomina o tym wielki uczeń i nauczyciel Pisma Świętego, św. Augustyn: "Ktoś z tłumu, ogarnięty szczególnym entuzjazmem, wykrzyknął: "Błogosławione łono, które Cię nosiło". A on: "Błogosławieni raczej ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je". Jakby chciał powiedzieć: 'Moja Matka, którą wy nazywacie błogosławioną, jest błogosławiona właśnie dlatego, że zachowuje słowo Boże, nie dlatego, że w Niej Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami, ale dlatego, że zachowuje samo Słowo Boże, przez które została stworzona i które w Niej stało się ciałem'" (O Ewangelii Jana, 10, 3). Maryja uczy nas być uczniami Słowa, ale także strzec go jako cennego daru, jak tego ukrytego skarbu, który człowiek znajduje na polu i idzie - jak mówi przypowieść - sprzedaje cały swój majątek i kupuje to pole. Maryja strzeże Słowa, inwestując wszystko, co ma, aby być bogatą tylko w Bogu.

 

 

Kontemplacja tajemnicy Boga w nas

 

Medytacja nad Słowem powinna prowadzić nas w tym momencie do kontemplacji tajemnicy Boga. Jest to moment ciszy, słowa ustępują miejsca spojrzeniu, tak jak wtedy, gdy kontemplujemy dzieło sztuki lub panoramę i wołamy: "Nie ma słów". Kontemplacja jest łaską, do której prowadzi nas Pan, jeśli w naszych sercach panuje prawdziwa cisza, jeśli wymiar Boży przejmuje kontrolę, jeśli posłuszeństwo staje się synowskim poddaniem. Słowa papieży ukazały nam kontemplacyjną duszę Maryi, to cofnięcie się przed tajemnicą Boga, która postępuje naprzód.  Wyjaśniliśmy już pojęcie prostoty (od simplex, tylko raz złożony); z prostotą otwieramy nasze serca przed Bogiem i pozwalamy, aby Jego światło nas oświeciło. Dostęp do cnotliwego życia, który staraliśmy się przedstawić w tym roku, jest środkiem do szybkiego dostępu do kontemplacji Boga, ponieważ Jego światło nie jest czymś abstrakcyjnym i emocjonalnym, ale dotyka naszego życia wewnętrznego i wznosi je daleko poza nasze oczekiwania.  Kontemplacja rodzi w nas nieoczekiwaną tęsknotę za Bogiem, podczas gdy wydaje się, że wszystko jest przepychem i pięknem, nostalgia otwiera serce na nadzieję posiadania Go w pełni, a wtedy modlitwa staje się: szukam Twego oblicza, Panie, nie zakrywaj przede mną swego oblicza (Ps 27)